Αποτέλεσμα: εξόντωση της εγχώριας φαρμακευτικής παραγωγής, ελλείψεις σε προσιτά ελληνικά φάρμακα, αντικατάστασή τους από ακριβά ή αμφιβόλου ποιότητας εισαγόμενα φάρμακα
Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, εκπροσωπώντας στο σύνολό της την εγχώρια παραγωγή φαρμάκου, προειδοποιεί σε όλους τους τόνους, ως οφείλει, για τις καταστροφικές συνέπειες σε περίπτωση υπερψήφισης του νομοσχεδίου που έχει καταθέσει στη Βουλή το Υπουργείο Υγείας. Οι διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου διαμορφώνουν ένα μη βιώσιμο πλαίσιο φαρμακευτικής πολιτικής και καθιστούν αδύνατη την ομαλή λειτουργία της αγοράς, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη δημόσια υγεία, ενώ ταυτόχρονα υπονομεύoυν την ελληνική οικονομία.
Παρόλο που τα γενόσημα φάρμακα έχουν ήδη υποστεί μειώσεις που ξεπερνούν το 50% και παράγονται κατά κύριο λόγο από ελληνικές βιομηχανίες, το νομοσχέδιο τα θέτει ξανά στο στόχαστρο και προσπαθεί να συμπιέσει εκ νέου τις ήδη μειωμένες τιμές τους. Αντίθετα, πουθενά στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει μέριμνα για τον έλεγχο του όγκου της συνταγογράφησης και τον εξορθολογισμό της χρήσης των ακριβών φαρμάκων. Όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένως, το πρόβλημα της φαρμακευτικής δαπάνης είναι η αδυναμία ελέγχου του όγκου και της υποκατάστασης των παλιών φθηνών φαρμάκων από νεώτερα ακριβότερα και όχι οι τιμές των φαρμάκων. Το εργαλείο δε των τιμών ως μηχανισμού παραγωγής εξοικονομήσεων έχει ήδη εξαντληθεί και κάθε περαιτέρω μείωση αποβαίνει σε βάρος της δημόσιας υγείας, θέτοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς λόγω αποσύρσεων και ελλείψεων.
Συγκεκριμένα, η μείωση των τιμών των φαρμάκων που χάνουν την πατέντα τους κατά 50% (εφόσον κυκλοφορούν αντίστοιχα γενόσημα), χωρίς σεβασμό στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών του φαρμάκου στην ΕΕ, θα οδηγήσει σε αποσύρσεις και ελλείψεις, γεγονός με δραματικές συνέπειες για τους ασθενείς.
Οι τιμές των γενοσήμων καθορίζονται ουσιαστικά στο 32,5% της τιμής που είχε το φάρμακο ενόσω είχε πατέντο. Επιπλέον, επιβάλλεται δυναμική τιμολόγηση, δηλαδή περαιτέρω μείωσης των τιμών βάσει του όγκου πωλήσεων. Πρέπει βέβαια να γίνει σαφές πως το 32,5% για τα γενόσημα είναι ονομαστικό, αφού εάν συνυπολογιστούν η δυναμική τιμολόγηση, το ασφαλιστικό rebate (-9%), το rebate όγκου (-2% έως -12%) και το clawback, τότε το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 25% – 27%! Αυτό σημαίνει συνολική μείωση της τάξης του 75%, η οποία καθιστά αδύνατη την κυκλοφορία εγχωρίως παραγόμενων γενοσήμων, αφού η τιμή τους δε θα καλύπτει το κόστος παραγωγής. Η κατάσταση αυτή ισοδυναμεί με καταστροφή της εγχώριας φαρμακοπαραγωγικής βάσης, ενώ οι μόνοι που ευνοούνται είναι οι μεγαλοεισαγωγείς γενοσήμων φαρμάκων από χώρες χαμηλού κόστους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας είναι άλλη μια απόδειξη της διαχρονικής αδυναμίας εφαρμογής μιας συνολικής πολιτικής για το φάρμακο, και περιορίζεται μόνο στον εξευτελισμό των τιμών, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Ήδη πολλά νοσοκομεία στερούνται φαρμάκων λόγω της εμμονής της Πολιτείας στο διαγωνιστικό μοντέλο του μοναδικού προμηθευτή με μόνο κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή, παρόλο που οι μοναδικοί μειοδότες επανειλημμένα έχουν δηλώσει αδυναμία να καλύψουν το σύνολο του ΕΣΥ, ακόμα και σε σκευάσματα που αφορούν στην ολοκληρωμένη θεραπεία καρκινοπαθών. Είναι σαφές ότι η πολιτική αυτή θα οδηγήσει ακόμη και τους χρόνιους ασθενείς που σήμερα ρυθμίζονται με ελληνικά γενόσημα σε προσιτές τιμές, να στραφούν υποχρεωτικά είτε σε ακριβά εισαγόμενα πρωτότυπα, είτε σε αμφιβόλου ποιότητας φθηνά γενόσημα από χώρες χαμηλού κόστους.
Μόνος σκοπός των άκρως επικίνδυνων ρυθμίσεων του νομοσχεδίου είναι η επίτευξη του αυθαίρετου στόχου των 2 δις. ευρώ για τη φαρμακευτική δαπάνη του 2014, αδιαφορώντας για τις βέβαιες συνέπειες που θα στερήσουν απαραίτητες φαρμακοθεραπείες από τον Έλληνα ασθενή και θα οδηγήσουν στον αφανισμό της εγχώριας παραγωγής φαρμάκου.
Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, προκειμένου να μην επιτραπεί η άνευ όρων παράδοση της φαρμακευτικής περίθαλψης στους μεγαλοεισαγωγείς και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, προτείνει να σταματήσουν οι εξοντωτικές μειώσεις των γενοσήμων που θα τα οδηγήσουν σε εξαφάνισή τους από την αγορά. Επίσης, πρέπει να παραμείνουν τα παλαιά και καταξιωμένα φάρμακα, τα οποία παράγουν εξοικονομήσεις, αποτρέποντας την υποκατάσταση τους με ακριβότερες ισοδύναμες θεραπείες.