Τη δυσαρέσκειά του για την πολιτική που ακολουθείται στον τομέα του φαρμάκου εκφράζει ο νέος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) κ. Θεόδωρος Τρύφων. Τονίζει ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία δεν θα αντέξει το κόστος παραγωγής και θα αναγκαστεί να αποσύρει πολλά φάρμακά της από την αγορά. Προειδοποιεί δε ότι αν συνεχιστούν οι μειώσεις στα φθηνά εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα, σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν ελληνικά φάρμακα.
Είστε ευχαριστημένος με την πολιτική που ακολουθείται στον χώρο του φαρμάκου; – και αν όχι, γιατί;
«Σαφώς δεν μπορεί να είμαστε ευχαριστημένοι από τη μέχρι στιγμής πολιτική στον χώρο του φαρμάκου, όχι γιατί μειώθηκε η δαπάνη (αυτό έπρεπε να γίνει για να ξεφύγουμε από την εποχή των υψηλών δαπανών υγείας) αλλά για δύο κυρίως λόγους:
1) Οι δαπάνες υγείας έχουν οριστεί για το 2014 και το 2015 σε πολύ χαμηλά, ανέφικτα επίπεδα. Περίπου 30% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει το ύψος της δαπάνης να επαναπροσδιοριστεί σε λογικά επίπεδα, πάντα φυσικά στo πλαίσιο της εξοικονόμησης πόρων των Ταμείων.
2) Η μείωση της δαπάνης έγινε κυρίως μέσω πολύ μεγάλων μειώσεων τιμών και όχι μέσω διαρθρωτικών αλλαγών σε σχέση με την προσφορά και τη ζήτηση. Ειδικά τα παλιά, καταξιωμένα εγχώρια παραγόμενα φάρμακα δέχθηκαν απίστευτα μεγάλες μειώσεις».
Πού οδηγεί αυτή η πολιτική;
«Οδηγεί σε μια παραδοξότητα: η μονοδιάστατη πολιτική τιμών που εφάρμοσε το υπουργείο έπληξε κυρίως τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα, που την τελευταία τετραετία γνώρισαν ισοπεδωτικές μειώσεις της τάξης του 45%-65% και λιγότερο τα ακριβά εισαγόμενα. Η έλλειψη κινήτρων για την ελληνική παραγωγή και η έλλειψη κινήτρων για την κατανάλωση γενοσήμων καθήλωσαν τα μερίδια αγοράς του ελληνικού φαρμάκου σε ποσοστά χαμηλότερα του 20%. Αντιθέτως τα εισαγόμενα φάρμακα κυριαρχούν κατέχοντας το 80% της αγοράς.
Αν προσθέσουμε ότι τα νέα γενόσημα ξεκινούν στην ελληνική αγορά περιμένοντας ως και δυόμισι χρόνια να πάρουν άδεια από τον ΕΟΦ – ενώ τα εισαγόμενα γενόσημα κυκλοφορούν σε λιγότερο από 10 μήνες – και αν συνυπολογίσουμε ότι κυκλοφορούν με τιμές 70%-75% χαμηλότερες των πρωτοτύπων που χάνουν την προστασία της πατέντας γίνεται αντιληπτό ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία δεν θα αντέξει στο κόστος παραγωγής και θα αναγκαστεί να αποσύρει πολλά φάρμακά της από την αγορά».
Μιλάτε για κίνδυνο αφανισμού του ελληνικού φαρμάκου;
«Αν συνεχιστούν οι μειώσεις στα φθηνά εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα, σε συνδυασμό με το μέτρο της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία, τότε είναι ξεκάθαρο ότι σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν ελληνικά φάρμακα, προς όφελος των εισαγωγέων. Θα έχουμε δηλαδή μοίρασμα της αγοράς εις βάρος της εθνικής οικονομίας! Δυστυχώς, το τονίζω πάλι εδώ, μόνο 18% του φαρμάκου είναι ελληνικής ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα τεράστιοι πόροι να φεύγουν στο εξωτερικό κάθε χρόνο».
Υπάρχει δηλαδή κίνδυνος να κλείσουν εταιρείες ή να φύγουν από την Ελλάδα;
«H ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει υποστεί μια καταχρηστική σε βάρος της αντιμετώπιση από την πολιτεία. Πέρα από την καταστροφική πολιτική τιμών που σας ανέφερα, η φορολογική πολιτική και τα απίστευτα υψηλά rebates και clawbacks που μας επιβλήθηκαν οδηγούν τη φορολογική επιβάρυνση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στο 55%. Αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο, δυσβάστακτο κόστος, μοναδικό σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παρ’ όλα αυτά, θέλουμε να κρατήσουμε την παραγωγή μας και θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Αυτή είναι η ιδεολογικοπολιτική μας τοποθέτηση και την υποστηρίζουμε παρά το γεγονός ότι υπάρχουν λύσεις χαμηλότερου παραγωγικού κόστους σε γειτονικές χώρες. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι μια εθνική βιομηχανία. Και το αποδεικνύει. Δεν υποκύπτει στις σειρήνες του κέρδους, μένει εδώ, διατηρεί την απασχόληση, ενισχύει την έρευνα και την καινοτομία, ακολουθεί εξωστρεφή πολιτική, δηλώνει τα κέρδη της από τη δραστηριότητά της και φορολογείται ανάλογα».
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να βελτιωθούν οι συνθήκες για το ελληνικό φάρμακο και το κλίμα στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία;
«Κατ’ αρχάς έχω την εντύπωση ότι η πολιτεία αλλά και όλοι οι σχετικοί φορείς έχουν πλέον καταλάβει ότι ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί μια Εθνική Πολιτική Φαρμάκου. Είναι η μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές που θα διασφαλίζουν κάλυψη του έλληνα πολίτη με ποιοτικά και οικονομικά σκευάσματα, προς όφελος και των Tαμείων. Παράλληλα η πολιτική για το φάρμακο μπορεί να δώσει σημαντικότατη ώθηση στην αναπτυξιακή διάσταση της φαρμακοβιομηχανίας, ειδικά της ελληνικής.
Είναι ξεκάθαρο ότι η πολιτική για τα φάρμακα πρέπει να έχει νέες προτεραιότητες:
- Καθορισμός φαρμακευτικής δαπάνης 2,2 δισ. ευρώ.
- Εθνική πολιτική γενοσήμων με εμπορική ονομασία (ταυτοποίηση του παραγώγου για λόγους ποιότητας και ασφάλειας) και κίνητρα σε γιατρούς και φαρμακοποιούς και ενημέρωση στο κοινό. Αν πετύχει αυτό θα έχουμε την κάλυψη του 70% περίπου των αναγκών για πρωτοβάθμια περίθαλψη με οικονομικά φάρμακα, άριστης ποιότητας και εγχωρίως παραγόμενα (τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό). Ταυτόχρονα θα υπάρχουν πόροι και για τα πραγματικά καινοτόμα φάρμακα.
- Αμεση εφαρμογή μέτρων ελέγχου συνταγογράφησης και αλλαγή του σημερινού στρεβλού και απαράδεκτου, λόγω πολυπλοκότητας, συστήματος τιμολόγησης.
- Και βέβαια να σταματήσουν οι παρεμβάσεις από την τρόικα, που πλήττουν την εθνική φαρμακοβιομηχανία. Υπάρχει κλειστός προϋπολογισμός φαρμακευτικής δαπάνης και δεν βλέπω τον λόγο να παρεμβαίνει η τρόικα στο μοίρασμα της πίτας της αγοράς. Αυτό πρέπει να είναι αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών. Να σας θυμίσω ότι διεθνείς και εθνικές ανεξάρτητες μελέτες έχουν χαρακτηρίσει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία “βασικό πυλώνα ανάπτυξης” της χώρας. Μοχλό δημιουργίας, ικανό να προσφέρει επενδύσεις, στήριξη της έρευνας, καινοτομία, νέες θέσεις εργασίας, εξαγωγές, πρόσθετα έσοδα στο Δημόσιο.
Πιστεύουμε πως η φαρμακοβιομηχανία μπορεί να συμβάλει σε ανατροπές που θα οδηγήσουν σε μια νέα ανάπτυξη. Και έχουμε κάνει στην κυβέρνηση αναλυτικές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Προτάσεις που, αν υλοποιηθούν, θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να κινηθούμε γρήγορα, γιατί οι ευκαιρίες χάνονται».