Η λήξη μιας σειράς πατεντών για πρωτότυπα φάρμακα που σήμερα πραγματοποιούν τεράστιες πωλήσεις παγκοσμίως, έχει οδηγήσει τόσο τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες γενοσήμων όσο και εταιρείες γενοσήμων από χώρες χαμηλού κόστους στη δραστηριοποίηση στην παγκόσμια αγορά των γενοσήμων. Κοινή στρατηγική των παικτών αυτών, είναι αποδυνάμωση του ανταγωνισμού των τοπικών φαρμακοβιομηχανιών μέσω τεράστιων όγκων σε συνδυασμό με χαμηλές τιμές.

Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας παρουσιάζει ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο στον κλάδο των φαρμάκων το οποίο, από 1,8 δις το 2005, σήμερα έφθασε να ξεπερνά τα 3 δις ευρώ ετησίως.

Η ζοφερή αυτή οικονομική πραγματικότητα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πάνω από το 50% των φαρμάκων που καταναλώνονται στη χώρα μας μπορούν να παραχθούν από εγχώριες μονάδες σε χαμηλές τιμές, υποχρεώνουν σε προσεκτική εξέταση των προτάσεων της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας για τη φαρμακευτική πολιτική, οι οποίες εξασφαλίζουν και την μείωση του κόστους στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά και την αναγκαία ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας υψηλής εξειδίκευσης, τη προαγωγή της έρευνας και την σημαντική συνεισφορά στα Δημόσια έσοδα (φόροι, εισφορές, παράβολα …)

Στην σημερινή εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία και με δεδομένους τους ασφυκτικούς δημοσιονομικούς στόχους -ειδικά για το φάρμακο, η Πολιτεία θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσει εάν επιθυμεί την ύπαρξη εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας που θα εγγυάται την παραγωγή ποιοτικών και ασφαλών φαρμάκων, σταθμίζοντας το πραγματικό κόστος της όποιας επιλογής.